Zatrudnianie pracowników wiąże się z szeregiem obowiązków. Na pracodawcy spoczywa nie tylko konieczność zadbania o dopełnienie wszelkich formalności, odprowadzenie podatków, czy dokładne określenie zadań dla zatrudnionego. W przypadku pracy w określonych warunkach - które opiszemy poniżej - konieczne jest także zagwarantowanie odzieży roboczej lub ochronnej. Czym się różnią te pojęcia oraz co charakteryzuje poszczególne kategorie? Zapraszamy do lektury.
Odzież robocza i ochronna - nie są tożsame!
Na początku warto zauważyć, że te dwa terminy dotyczą odzieży, która sprawdza się w zupełnie odmiennych warunkach. I tak, pracodawca ma obowiązek zagwarantować zatrudnionemu dostęp do odzieży ochronnej oraz środków ochrony indywidualnej zawsze wtedy, gdy konieczna jest ochrona zdrowia oraz życia pracownika przed oddziaływaniem m.in. takich czynników zewnętrznych, jak:
- żrące substancje - płynne, stałe lub gazowe;
- ekstremalne temperatury (niskie lub wysokie);
- opary;
- ogień;
- woda;
- zagrożenie uszkodzeniami mechanicznymi;
- wysokie, niebezpieczne dla zdrowia natężenie hałasu;
Środki ochrony indywidualnej oraz odzież ochronna muszą oczywiście spełniać określone normy. Obok odzieży pracodawca ma obowiązek - w określonych przypadkach - zagwarantować pracownikom także - obuwie ochronne, gogle, słuchawki, kask.
Odzież robocza jest mniej jasno zdefiniowana przez prawo. Również ma za zadanie chronić pracownika, ale przede wszystkim przed zniszczeniem/zanieczyszczeniem odzieży pracownika. Roboczy strój może obejmować zarówno podstawowe elementy garderoby, jak również fartuchy ochronne, nakrycia głowy, kamizelki, kurtki etc. Odzież robocza także powinna spełniać określone wymagania - przede wszystkim w zakresie wygody oraz jakości materiałów. Strój powinien być komfortowy do noszenia.
Warto pamiętać o tym, jakie środki ochronne będą w danym zakładzie pracy/ firmie stosowane jest zależne przede wszystkim od kierownictwa tego przedsiębiorstwa. Konsultacje z pracownikami są niezbędnym elementem procesu ustalania takich norm, niemniej jednak - nie są wiążące. Najważniejszym wskaźnikiem pomagającym podjąć decyzje powinno być szacunkowe ryzyko zawodowe, które jest podejmowane przez osoby zatrudnione na konkretnych stanowiskach. Co ciekawe, środki ochrony indywidualnej formalnie należą do pracodawcy - zatem po zakończeniu stosunku pracy, zatrudniony ma obowiązek strój oraz inne elementy zwrócić. Dostarczenie nowych środków ochrony w przypadku zniszczenia starego kompletu również jest obowiązkiem pracodawcy.
Jakie powinny być środki ochrony indywidualnej?
Przede wszystkim środki ochrony indywidualnej oraz odzież ochronna poza rodzajem stanowiska muszą być dopasowane do rozmiarów pracownika. Dodatkowo środki takie muszą spełniać określone normy - co potwierdzać powinny certyfikaty czy dokumentacja. Wśród szerokiego wyboru środków indywidualnych mogą znaleźć się m.in.:
- okulary i specjalistyczne gogle (chroniące przed oparami, ale też uszkodzeniami mechanicznymi);
- obuwie - w wariancie wzmocnionym czy antypoślizgowym, w zależności od warunków w miejscu pracy;
- rękawice - które współcześnie stały się niemal stałym atrybutem każdego stosunku pracy;
- kaski i hełmy - z osłoną twarzy lub bez;
- maski i przyłbice ochronne, maski mogą mieć dodatkowe filtry;
- środki ochrony w formie dermatologicznej - pomagające zabezpieczać naskórek np. przed działaniem chemikaliów;
- elementy umożliwiające asekurację w przypadku prac wykonywanych na wysokości (liny, szelki bezpieczeństwa etc.);
Odzież robocza, odzież ochronna oraz środki ochrony indywidualnej przede wszystkim musi być noszona przez pracowników – niezależnie od sytuacji, tego jak długo ma trwać wykonanie powierzonego zadania – należy pamiętać o stosowaniu się do zasad BHP.